کد مطلب:553 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:24

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

چرا با وجود قرآن، نياز به احاديث و روايات داريم؟

يك مسلمان پايبند به قرآن نمي‎تواند به احاديث اسلامي كه از طرق صحيح رسيده عمل نكند زيرا



اولاً، منكران سنّت و حديث صحيح، در واقع منكر خود قرآن محسوب مي‎شوند؛ چه اينكه، قرآن صريحاً گفتار پيامبر (ص) را به عنوان يك منبع معتبر و واجب الاطاعه معرفي كرده و مي‎گويد



«ما اَتاكُمُ الرَّسوُلُ فَخُذُوهُ وَ مانهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهوُا» حشر/7 [آنچه پيامبر براي شما آورده و به شما فرمان دهد بگيريد و عمل كنيد و آنچه شما را از آن نهي كند، خودداري كنيد!]



«ما كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لامُؤْمِنَةٍ اِذا قَضَي اللهُ وَ رَسُولُهُ اَمْراً اَنْ يَكُونَ لَهُمُ الْخيَرةُ مِنْ اَمْرِهِمْ» احزاب/36 [هيچ مرد و زن با ايمان حق ندارد در برابر فرمان خدا و پيامبر سرپيچي كند!]



«مَنْ يُطِعِ الرَّسُولُ فَقَدْ اَطاعَ اللهَ وَ مَنْ تَولَّي فَما اَرْسَلْناكَ عَلَيْهِمْ حَفيظاً» نساء/80 [آن كس كه اطاعت پيامبر كند اطاعت خدا كرده و آن كس كه روي بگرداند تو مسؤول آنها نيستي (و حساب و كيفرشان با خدا است).]



و آيات ديگر كه همگي فرمان پيامبر را همچون فرمان خدا واجب الاطاعه مي‎شمرد.



ثانياً، قرآن محتوي دستورات كلّي و قوانين اساسي اسلام است و اگر از سنّت چشم بپوشيم، جنبة عملي خود را از دست خواهد داد، و به گونة كلّياتي ذهني كه قابليّت اجرا ندارد باقي مي‎ماند؛ زيرا تمام جزئيّات و ريزه كاريها و آئين نامه‎هاي عملي و اجرايي آن قوانين كلّي، همه در سنّت بيان شده است.



گرچه افراد بي‎اطّلاع پس از وفات پيامبر (ص) اصرار داشتند كه احاديث او را كسي ننويسد، مبادا مزاحمتي با قرآن فراهم گردد!، امّا پس از مدّتي همه به ضعف و سستي اين طرز تفكّر آشنا شدند كه اگر زمان ديگري بگذرد و احاديث پيامبر (ص) به دست فراموشي سپرده شود، اسلام فاقد ارزش اجرايي و عملي خواهد شد؛ لذا آن نظرية كهنه و افراطي و كوته بينانه را رها ساخته به تدوين كتب حديث پرداختند.



ثالثاً، درست است كه دست جاعلان به سوي احاديث اسلامي دراز شده و با انگيزه‎هاي مختلفي به آشفته ساختن احاديث پرداختند، ولي چنان نيست كه احاديث صحيح و مجعول و مشكوك ضوابطي نداشته باشد، و نتوان آنها را از هم جدا ساخت؛ بلكه با توجّه به علم رجال و علم حديث و درايه، اين كار كاملاً ممكن است.

---

حكومت جهاني حضرت مهدي


حضرت آيت الله مكارم شيرازي